Achter blijven en achtervolgen

Voor Dirk reed een oude bekende die hij al jaren niet meer had gezien. Hij had hem opgemerkt in de supermarkt toen hij bezig was met de dagelijkse boodschappen. Van alle dagen dat hij niet had verwacht om deze persoon te zien was het wel vandaag. Zeker nadat hij een paar weken geleden een nieuw leven de wereld in verwelkomde in de vorm van zijn eerste kind met zijn vriendin. Het decoreren van de kinderkamer en onderzoek doen naar hoe je een goede vader bent kostte veel tijd en moeite, maar hij wist van zichzelf dat hij nooit gelukkiger was geweest. Plots trapte hij met zijn boots hard op de rem.

Voor de stilstaande brug

Kennelijk was de persoon die hij achtervolgde niet veel veranderd. Toen Dirk even kwijt was in zijn eigen gedachten, stond de brug voor hem open. Kennelijk lette degene voor hem ook even niet op, want voor hij het wist moest hij met zijn boots zo hard mogelijk op de rem. Nu had hij even de tijd om iets beter te observeren. Heel veel kon hij niet zien, maar in de binnenspiegel kon hij wel opmerken dat de persoon voor hem een bril had. Dirk wist dat zijn oude bekende nooit een bril droeg, maar wel slechte ogen had. Had hij het fout? Zat hij voor niets een complete achtervolging te houden?

Terugdenken en blijven denken

Het aanzicht van de bril in de binnenspiegel deed hem terugdenken aan vroeger. De bekende was altijd erg eigenwijs van aard. Toen hij hoorde dat hij een bril moest hebben op veertienjarige leeftijd wist Dirk al dat dit niet ging gebeuren. En zo overleefde de bekende inderdaad door zijn ogen te spleten en dichterbij te lopen wanneer het nodig was. En door foto’s te maken van het schoolbord tijdens het lesgeven van de docent. De docent was hier altijd erg ontevreden mee, maar stond het met tegenzin toe toen de bekende zijn zoveelste uitleg erover had gegeven. Toen ging de brug weer open.